PARA KAY BACKSEAT...

Been running from this feeling for so long

Telling my heart I didn't need you

Pretending I was better off alone

But I know that it's just a lie

So afraid to take the chance again

So afraid of what i feel inside

But I need to be next to you

I need to share every breath with you

I need to know I can see you smile each morning

look into your eyes each night

For the the rest of my life

Here with you, near with you

I need to be next to you

Right here with you is right where i belong

I'd lose my mind if I don't see you

Without you there'd be nothing in this world

that would life worth living for

I can't bear the thought of you not there

I can't fight what I feel anymore

...hindi pa naman kita mahal e. kaya 'yang kanta munang 'yan. kapag (isang malaking KAPAG) dumating ang panahon na masasabi ko na sa sarili ko na mahal na kita...malay mo...magawan din kita ng isang article at mapublish din sa peyups.com gaya nung nangyari sa isinulat ko para kay Jacket guy...
...pero parang ayoko at natatakot akong dumating ang pagkakataon na 'yon. dahil lahat naman ng bagay--- wala namang kasiguraduhan. masyado kang perpekto para sa akin...
...gustuhin ko mang itulak ka paalis mula sa pedestal na pinaglagyan ko sa'yo, parang hindi ko magawa. gusto na kitang mawala. gusto na kitang makalimutan. gusto kong hindi na tayo magkitang muli. nakakatawa nga na kung kelan kita gusto makita, hindi kita makita kahit anong gawin ko. pero--- bigla ka na lang susulpot sa mga panahong hindi ako handang makita ka. hindi ko na alam ang dapat kong isipin--- kung sinasadya mo ba na ganon o baka naman sinasadya ng pagkakataon...
...napapansin ko na halos araw-araw na ulit akong napapasulat. araw-araw akong pilit binabagabag ng isang damdamin na pilit kong binubura sa puso't isipan ko. kaya ako napapasulat. para maibuhos ko lahat ng damdaming ito palabas--- dahil ang bigat bigat sa pakiramdam...
...siguro nga gusto kita. siguro nga hindi kita mahal, pero gusto kita. siguro. ayokong maging sigurado. sa pagiging sigurado, alam kong binubuksan ko na naman ang sarili ko, lalung-lalo na ang puso ko, para maging masaya o para masaktan na namang muli. sa totoo lang, hindi pa ako handang maramdaman ang kahit alin sa dalawang 'yon. siguro--- naging komportable na ako sa pagiging manhid.
____________________________________________________________________________________
bwakangshetnamalufet!!!
arrrgh!!!
nakapagsulat na naman ako ng mushy!!! hindi ito magandang senyales!!!
____________________________________________________________________________________
BACKSEAT: kahit hindi kita nakikita araw-araw o madalas na nakakausap...I want you to know that I think of you every damn waking moment of my life...and the mere thought of you...the mere thought of your existence...is enough to put a smile in my face and to pull me through the day...