Back to ngarag mode...

honestly...pagod na ako.
well---given na naman talaga na nakakapagod ang kangaragan sa maraming bagay...at nung una pa lang na nangangarag na ako, alam kong mapapagod talaga ako.
yun nga lang, minsan may mga pagkakataon talagang para bang wala ka nang choice kung hindi gawin ang isang bagay...kasabay ng marami pang bagay na kailangan mo ring gawin.
wala namang problema sa akin kung may mga bagay na kailangan ko nang isakripisyo dahil na rin sa ibang bagay na kailangang mas pagtuunan ng pansin. dahil gusto ko naman ang ginagawa ko. at kapag gusto ko ang isang bagay, okey lang sa akin kahit na pagpaguran ko 'to.
pero 'yun nga, nakakapagod nga talaga.
masaya kahit pagod---parang ang martir ng dating noh?
minsan nakakainis lang na ngarag ka na, pero yung ibang tao hindi ngarag. hindi naman sa naiinggit ka, pero kasi dapat katulong mo sila para hindi iisa lang sa inyo ang ngarag. kahit na dahil sa inis mo e ayaw mo nang gumawa at mangarag at gusto mo nang itigil ang ginagawa mo, hindi pwede dahil kapag pumalpak, apektado ka rin. kaya ang mangyayari, ikaw pa rin ang gagawa.
nakakainis pero okey na rin.
ang hirap lang minsan na hindi ko na maisip kung paano ang atake ko sa isang bagay. gaya ngayon, kailangan kong maging seryoso...pero kailangan rin namang hindi. gusto ko nang mag-impose sa ibang tao, dahil haler, feeling ko may karapatan naman ako dahil ilang araw na rin akong ngarag sa bagay na 'to, pero parang kailangan magmaka-awa pa ako sa mga tao para kumilos. parang utang na loob ko pa na may tumulong sa akin when in fact kailangan lahat kami talaga ay gagawa. tapos, sa isang banda naman, dahil nga lahat ng tao ay ngarag na, hinihugutan nila ako ng lakas o kahit ba patawanin ko na lang sila para lang gumaan yung loob nila.
mahirap. kasi ako man kailangan ko rin ng lakas. pero walang aalalay sa akin at wala akong mapag-huhugutan ng lakas. siguro si God. pero bukod sa kanya...wala na akong maisip. na para bang yung lakas na para sa akin na lang, kailangan ko pang i-share din sa iba na umaasa sa akin.
kaya parang mas nakakapagod.
minsan nga, kahit pag-ngiti, kinakatamaran ko na.
kasi mejo napapagod na ako.
honestly.