CHECK din naman ako a...

3:27 ng umaga.
Hinanap ko ang cellphone ko. 3:27 ng umaga. 4 pa ako kailangan gumising para ipaghanda ng almusal at ipagluto ng baon si Shara, ang aking bunsong kapatid. Umalis kasi ang katulong namin, may pinuntahang patay na kamag-anak. Kaya heto, ako muna ang kailangang gumawa at tumapos ng mga trabaho ni Manang dito sa bahay. Nakakataba ng puso yung sinabi ni Mama kagabi kay Papa, “Buti na lang talaga at kahit tatamad-tamad ‘yang si Diane ‘pag nandyan si Manang, marunong naman gumawa dito sa bahay at naaasahan mo…”
Teka nga muna, 4 ko pa sinet ‘tong alarm ng cellphone ko, bakit nauna na naman akong magising kaysa sa pagtunog ng alarm?
Pesteng panaginip ‘to.
Bakit na naman ba kasi ako nanaginip? At bakit siya na naman ang laman ng panaginip ko?
Naku…senyales…tsktsktsk…patay tayo d’yan.

Balik tayo sa sinabi ni Mama.
Alam n’yo minsan, naiisip ko, “sellable” naman ako e. Hindi naman sa binebenta ko ang sarili ko noh, at hindi rin naman ako nagyayabang (well, after all, blog ko naman ‘to kaya pwede kong gawin kahit anong gusto ko), pero I’m pretty much a “jane of all trades”…hahaha.
So kung ako ay aatasang ibenta ang sarili ko sa tao…o sige, specifically sa mga guyz out there…hmm…ano kayang mga “special features” ang meron ako?!? Lemme see…
Mga external features:
Matangkad ako--- 5’5 ½ ako man!
Maganda ang mga mata ko…seryoso ‘to! Makipagtitigan kayo sa akin nang makita n’yo. And in fairness…amidst all the puyat, pati na rin yung too much exposure sa light ng monitor ng PC (ni BUKNOY in this case) at yung pagbabasa na hindi natural light ang gamit (kundi lampshade lang) at nakahiga pa…malinaw pa rin ang mata ko.
Matangos ang ilong ko. Imposibleng maging pango ako dahil matangos ang ilong ng parehong parents ko.
Hindi naman ako uberly taba. Actually, pumayat na nga ako dahil sa dami ng ginagawa. Hindi 24 ang waistline ko…pero hindi rin naman 30!
Payat man ako o hindi, well-endowed pa rin ako. 36C ‘ata ako noh!
May ASS-et din ako…hehehe…
Most of all, paitimin mo man ako o paputiin, maganda ako…o basta hindi pangit. Ewan ko sa iba ha, pero kasi ang basis ko ng beauty ay yung kapag pinaputi mo o pinaitim, maganda pa rin.
Anyway…moving on…
Personality:
I don’t know if this matters to other people, pero GOD-FEARING ako. Hindi ako religious, but I can say that I have a very deep and strong relationship with God. Ako yung tipo ng tao na hindi makakamiss ng simba every Sunday, active ako in service sa church as a lector and nagsisimba without fail every holy day of obligation.
Kahit naman papano, masunurin akong anak. Mabait din naman na kapatid. I am a family person…and I can say na I have a great relationship with my parents din. Lalo na sa Papa ko (Note: Daddy’s Girl!)
Above all this, one thing I’m really proud of, is I am a great friend. I can say this kasi mataas ang tingin ko sa friendship. My friends naman siguro can attest to that. And my very, very wide circle of friends can prove it.
…yun nga lang…I can be a great friend…but I can be one’s worst enemy.
Prangka ako. I can be brutally frank kapag hinihingi ng pagkakataon. Ako yung tipo ng tao na vinovoice out palagi ang opinion, lalo na kapag kinakailangan. Pero kumbaga, if the need arises lang. Kung parang pa-epal o pa-bida lang, hindi naman.
Madaldal, maingay at makulit ako. Never a dull moment with me, that I can assure. Ayoko rin kasi yung boring at dull na moments e, kahit gaano pa ka-haggard at ka-lungkot ang sitwasyon. Baklang babae, sabi nga ng iba.
Hindi ako masipag to the truest sense, pero nagtatrabaho ako. One can never complain na hindi ko ginagawa ang trabaho ko.
I’m gutsy. Siguro nasa nature na rin kasi ng course ko (BroadComm). Mahiyain ako, pero kaya kong tanggalin yung hiya ko kapag kinakailangan.
Pero ito, WARNING: Malakas ako kumain. Hahaha. Seryoso. Pinipilit kong bawasan na ang lakas ng pagkain ko, ang paglamon ko in short, pero for a girl, malakas na akong kumain. Konti rin lang ang mga pagkaing hindi ko kinakain. Ampalaya, Sigarilyas, Chesa at Aratilis…ilan ‘yan sa mga ayokong kainin. Pero I eat pretty much anything. Sawa na ang blockmates ko na marining ‘yung, “Uy favorite ko ‘yan!” kapag may nakikita akong pagkain--- parang lahat kasi favorite ko. Ang masaya pa dito, nahahawa ang mga tao sa sarap ng kain ko at napapakain din sila.
Now…para naman sa mga iba pang information tungkol sa akin…
Mahilig ako sa basketball. Maglaro, manood…lalo na sa mga basketball players. Hehehe. Seryoso. Isang qualification ko sa lalaki ang marunong at kahit naman papaano e magaling din naman maglaro. Bata pa lang kasi ako, tinuruan na ako ni Papa.
Marunong ako sa lahat ng gawaing bahay. Maglinis ng bahay, maglaba, mamalantsa, maglinis ng kotse, maghugas ng pinggan, mag-garden…ang most of all…MAGALING AT MASARAP AKO MAGLUTO. Mana ako sa Mama ko e. (Umm…nag-aaply ba ako magkatulong?!?)
I sing and I dance. I did not say na uberly ganda ng boses ko at sobrang lambot ng katawan ko. Pero gaya nga ng sabi ni Dandy, “May character ang boses ko…” I was a choir member nung high school, cantor (kumakanta ng psalms) ako sa church at member ako ng Chinky Mae committee (the performing ARM of Broadguild). Aba, aba…that’s something ha!
I write. Yes…I’m a writer by heart. Kaya nga may blogs ako e. Kapag hindi ko na ma-verbalize ang mga nararamdaman ko, isinusulat ko. You may think na dahil madaldal ako e onti na lang ang mga nasusulat ko…nope. May mga bagay na kahit gaano na ako ka-articulate e hindi ko ma-express verbally…and I feel na I can express it best kapag sinulat ko. Well…may gawa na akong na-publish sa PEYUPS.COM…and school paper staff ako nung high school…and currently, I’m applying for a position in a magazine…
Ayoko sa mga naninigarilyo. As in. Pa’no kung naninigarilyo si Backseat?!? Hmm…Aba e pwede namang pag-usapan ‘yan. Kung magiging close kami lalo, sasabihin ko sa kanya na huwag s’yang lalapit sa akin kapag naninigarilyo s’ya. Pero kung umabot kami sa “personal o intimate distance” (Comm3)…aba, e pwede ko namang I-therapy ‘yan para mag-stop. Believe me, nagawa ko na yun dati.
Umiinom ako at mataas ang level ng aking alcohol tolerance. Naniniwala kasi ako na ang kalasingan ay psychological. Kapag gusto mong malasing, malalasing ka kahit isang bote pa lang ang iniinom mo. Pero kung ayaw mo, mahihilo ka lang, pero hindi ka malalasing. Pero hindi ako masyadong malakas uminom. Kaya kong makipagsabayan sa malalakas uminom…at least I can say na dati kaya ko. Ilang buwan na rin akong hindi umiinom dahil wala akong oras kaya hindi ako nakakasama sa mga inuma sessions ng high school friends ko.
Another passion: magbasa. Kahit ano binabasa ko. Mula sa uberly hebigat na novels, mga nakakatawa at romantic na chic literature, magazines, blogs, emails…at kapag nagbabasa ako at sobrang nakasubsob na ako sa librong binabasa ko, sorry ka na lang…hindi kita mapapansin (unless si Backseat ka…hahaha)
Well…diba…well-rounded naman ako?!?

Balik tayo sa panaginip.
Naiinis na ako kasi ang saya ng mga panaginip ko. Ayan tuloy, paggising ko, ayaw mawala nung happy feeling. Tapos paggising ko, si Backseat na kaagad naiisip ko dahil nasa panaginip ko s’ya. E syempre, if you’re thinking of one thing right after you wake up, actually kahit nung tulog ka pa naiisip mo na ‘sya dahil napanaginipan mo nga s’ya, you end up thinking about the same thing the whole day. Kaya siguro araw-araw ko na s’ya napapanaginipan.
Ay…alam n’yo kasi, ako yung tipo ng tao na naniniwalang kapag inisip mo yung tao, for some reason, maapektuhan yung taong yun…or at least parang mararamdaman n’ya. Kahit hindi kayo magkakilala, parang mararamdaman n’yang may nag-iisip sa kanya--- o basta in one way or another, magiging connected ang thoughts n’yo. Kasi sabi nga ni Mitch Albom sa “5 People You Meet in Heaven”…lahat ng iniisip natin at ginagawa natin nakakaapekto sa mga tao, kilala man natin o hindi, because everybody’s connected. (Backseat…let’s strengthen that connection…hahaha)
Hayaan n’yo…itatanong ko kay Backseat minsan kung naramdaman ba n’yang iniisip ko s’ya…

Gusto ko nang mabasa ni Backseat ang blogs ko.

Wala lang, feeling aggressive lang ako. Well…maraming bagay naman ang pwedeng mangyari--- either ma-gets n’ya na s’ya o hindi, o kaya kiligin s’ya at matuwa pero hindi pa rin n’ya gets na s’ya yun, or NR lang s’ya.
Mas gusto ko naman kasi yung alam ko kung anong lugar ko. Okay lang ‘yon, crush ko lang naman s’ya, ‘di ko naman s’ya mahal noh!

Ang haba na pala nito. Gawa na ko ng script.