The AFTERMATH
Done.
I can’t say that I did a great job--- but still, I was able to muster enough courage to settle things.
I feel numb.
*Note: kinailangan ko na i-refer ka dito sa blogsite ko kasi nga hindi ko ma-express ang sarili ko kanina. Kebs na sa pagiging computer illiterate mo, alam ko namang maiintriga ka rin na basahin ‘to. So there.
Eh yung kinanta mo lang yung OO kanina with all your heart? At hinamon mo pa akong kantahin ‘yun ha. Ayos ka din eh noh. Ganito, kantahin mo ulit yung kanta, okay? Tapos isipin mo sinasabi ko sa’yo lahat ng ‘yon. Hahaha. Seryoso.
May sasabihin ako sa’yo. Alam mo ba, gusto kong sabihin kanina na astig tayo. Kasi sembreak din nung una kitang nakausap sa text. Owell, don’t get me wrong, wala pa akong gusto sa’yo nun, pero parang dun tayo nagsimula naging close. Tapos sembreak din nung nangyari yung pag-uusap natin kanina. Galing. One year. Ambilis. Hindi ko napansin.
May isa pa akong sasabihin sa’yo. Mamimiss kita. Alam ko naman na kahit sinasabi mong balik tayo sa dati, things will never be the same. Seryoso. Ayoko kasing maging cheesy kanina eh. Kadiri ‘yun. Pero ‘yun nga. Mamimiss kita. Sobra.
Sana basahin mo yung mga entries dito sa blog ko. Kung mapapansin mo, karamihan dito tungkol sa’yo. So there. Maiintindihan mo na ngayon kung bakit hindi madali sa akin ang mga bagay-bagay. I wish nasabi ko lahat ng ‘yan sa’yo kanina, pero bukod sa pinangunahan ako ng kaba, pakiramdam ko mas maiintindihan mo siya ‘pag binasa mo.
So there. Pasensya ka na sa akin kanina. Ganoon talaga ako mag-isip eh. Hindi naman kasi ako psychologist at mature na tao katulad ko. Naiinis ako kasi sinasagot mo ako. Wala pang lalaking nakagawa sa akin nun. In fairness sa’yo.
Oo, nainis ako kay Dette-C. Hindi dahil sinabi niya sa’yo (dahil nung sinabi ko sa kanya dapat inexpect ko na na maari niyang sabihin sa’yo), kung hindi dahil alam niya na ayokong pinangungunahan ako. Gusto ko ako magsasabi. ‘Yun lang. Pero kebs na.
Last, hay, alam ko naman kung bakit ka talaga nagpunta ng Katipunan kanina eh. Sinabi sa akin ni Verj. Okay lang ‘yun. Akala ko lang magiging honest ka na kasi nagkausap na tayo. Owell. Maling akala.
Kung may gusto ka sabihin pagkatapos mong mabasa ‘to, alam mo na kung papaano ako kokontakin. Ang tanong, hay…magrereact ka ba? Sana naman. Gusto ko lang malaman mo para tapos na talaga.
‘Yun. Ingat. Oo, mahal kita. Tanga ako eh.
I can’t say that I did a great job--- but still, I was able to muster enough courage to settle things.
I feel numb.
*Note: kinailangan ko na i-refer ka dito sa blogsite ko kasi nga hindi ko ma-express ang sarili ko kanina. Kebs na sa pagiging computer illiterate mo, alam ko namang maiintriga ka rin na basahin ‘to. So there.
Eh yung kinanta mo lang yung OO kanina with all your heart? At hinamon mo pa akong kantahin ‘yun ha. Ayos ka din eh noh. Ganito, kantahin mo ulit yung kanta, okay? Tapos isipin mo sinasabi ko sa’yo lahat ng ‘yon. Hahaha. Seryoso.
May sasabihin ako sa’yo. Alam mo ba, gusto kong sabihin kanina na astig tayo. Kasi sembreak din nung una kitang nakausap sa text. Owell, don’t get me wrong, wala pa akong gusto sa’yo nun, pero parang dun tayo nagsimula naging close. Tapos sembreak din nung nangyari yung pag-uusap natin kanina. Galing. One year. Ambilis. Hindi ko napansin.
May isa pa akong sasabihin sa’yo. Mamimiss kita. Alam ko naman na kahit sinasabi mong balik tayo sa dati, things will never be the same. Seryoso. Ayoko kasing maging cheesy kanina eh. Kadiri ‘yun. Pero ‘yun nga. Mamimiss kita. Sobra.
Sana basahin mo yung mga entries dito sa blog ko. Kung mapapansin mo, karamihan dito tungkol sa’yo. So there. Maiintindihan mo na ngayon kung bakit hindi madali sa akin ang mga bagay-bagay. I wish nasabi ko lahat ng ‘yan sa’yo kanina, pero bukod sa pinangunahan ako ng kaba, pakiramdam ko mas maiintindihan mo siya ‘pag binasa mo.
So there. Pasensya ka na sa akin kanina. Ganoon talaga ako mag-isip eh. Hindi naman kasi ako psychologist at mature na tao katulad ko. Naiinis ako kasi sinasagot mo ako. Wala pang lalaking nakagawa sa akin nun. In fairness sa’yo.
Oo, nainis ako kay Dette-C. Hindi dahil sinabi niya sa’yo (dahil nung sinabi ko sa kanya dapat inexpect ko na na maari niyang sabihin sa’yo), kung hindi dahil alam niya na ayokong pinangungunahan ako. Gusto ko ako magsasabi. ‘Yun lang. Pero kebs na.
Last, hay, alam ko naman kung bakit ka talaga nagpunta ng Katipunan kanina eh. Sinabi sa akin ni Verj. Okay lang ‘yun. Akala ko lang magiging honest ka na kasi nagkausap na tayo. Owell. Maling akala.
Kung may gusto ka sabihin pagkatapos mong mabasa ‘to, alam mo na kung papaano ako kokontakin. Ang tanong, hay…magrereact ka ba? Sana naman. Gusto ko lang malaman mo para tapos na talaga.
‘Yun. Ingat. Oo, mahal kita. Tanga ako eh.
posted by izzie at
7:36 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home