Some Catching Up...
First of all, gusto kong pasalamatan ang aking blockmates na sina Bam at Angel--- nainggit ako na updated blogs n’yo kaya FINALLY, inupdate ko na rin ang aking blog. Pero, ayokong mag-english ‘pag nagsusulat ng blog. Diane writing her thoughts in English is so very ELECTRON days (Electron is the official English publication of the QUEZON CITY SCIENCE HIGH SCHOOL..haha!). Seriously, kapag nagsulat ako ng English, asahan n’yo maganda--- totoo. Kinakarir ko ‘yun e. Last time nagsulat ako ng English, napaiyak ko mga classmates ko. Pero, pero, pero…I prefer na sa akin na lang ang mga “English outbursts” ko, kasi kapag ganoon ang akong moda, ibig sabihin, seryoso na ‘to! Hahaha! Anyway…
Welcome ulit sa blog ni BALIW na MAY SENSE! (asahan n’yong mahaba- haba ito…trigger happy si potah!)
***
Kamusta na ba si Diane?!?
***
Academically-speaking…
Ngarag at kabado pero masaya. Ang ganda ng line-up ng aking professors this sem.
Luna-Sicat Cleto (Sa mga hindi nakakakilala sa kanya, ewan ko sa inyo! Basta idol ko ‘to--- Mga Lohika ng Bula ng Sabon) sa Malikhaing Pagsulat, kamusta naman ‘yung ganon?
Ma’am Jane Vinculado para sa BC 121 (TV Prod). Tagal ko nang gustong maging teacher si Ma’am Jane. Yeah, ilang beses nang sinabi sa akin na iba si Ma’am Jane sa loob ng TV Studio. Pero I couldn’t think of any other professor na gusto kong mag-handle sa akin sa TV Prod kung hindi si Ma’am Jane. Kahit pa sigawan n’ya ko (na ‘wag naman sana palagi), at laging pagalitan kapag eng-eng ako sa prods (Yikes!), keri pa rin. Ewan ko ba. Gandang-ganda ako dito sa professor na ‘to. Plus, she is one of my professors who really inspire me to give my best. Besides, adviser namin s’ya sa org, so mahal ko talaga ‘to.
Ma’am Pinky Aseron for BC 102 (Radio Speech Performance). Sus, kung hindi ko gusto si Ma’am Pinky, edi sana ‘di ko na s’ya kinuha ulit. S’ya rin kasi ang prof ko nung 101. Si Ma’am Pinky, cool na motherly ang moda. Abreast s’ya sa mga interests namin, at laging merong words of wisdom na ibinabahagi sa amin. Kung talent at expertise din lang ang pag-uusapan…naman! Pinky Aseron is Pinky Aseron, diba Ma’am? (Ma’am Pinky: The subscriber cannot be reached. Please try again later.)
Syempre pa, Ma’am Iris Pagsanjan-Estrera for BC 103 (Radio Scriptwriting). Believe me, kapag s’ya ang nakuha mong prof sa 103 this sem, mapapatalon ka sa tuwa. Enough said. She is a breather from…’yun na ‘yun. Pero besides that, astig ‘tong babaeng ito. Natututo talaga ako sa kanya. Real time kung real time. Hindi s’ya ngarag magturo. Saya.
At makakalimutan ko ba naman, Ma’am Kate Mirandilla for CommRes 101 (Introduction to CommRes). My all-time idol and crush! She’s wackier than ever! Susko, susko, kapag tinatanong ako kung sinong favorite teacher ko sa Masscom, s’ya lagi ang sinasabi ko. Achiever s’ya. Pagdating sa pagtuturo, perfectionist s’ya. Galing. Talagang she inspires me to do good in her class. Never boring. Grabe ka na talaga, Ma’am Kate!
And of course, how can/will I forget, Atty. Victor “Chito” Avecilla for Comm120 (Media Law). Mali, THE Atty. Avecilla. Hah, isa na ako sa pinaka-matapang na taong nag-enlist sa class n’ya. Kinuha ko s’ya kahit alam kong terror s’ya kasi forte n’ya yung law. And gusto kong matuto sa law. And believe me, kahit takot na takot ako sa mga gagawin n’ya, nag-eenjoy ako sa mga banat n’ya. Sabi nga ni Bam, bentang-benta sa akin ang mga kwento ni Sir…in fairness sa akin ha, kinakarir ko talaga ang klaseng ito. Napag-isip ko na talagang natural na kay Sir mang-asar at manlait ng estudyante. Pero come to think of it, gusto lang n’ya kaming I-challenge para mag-aral ng mabuti at para mag-strive na maging magaling.
Yes…I know, I know, may isa akong hindi nailagay…hindi ko talaga s’ya nilagay. Inaantok ako sa klase n’ya, at wala s’yang organization magturo. ‘Yun na.
So there. Masaya ang mga prof ko ngayong sem. Sana maging tunay na masaya nga ang sem na ito.
***
Org naman…
Kakatapos lang ng aming TBS (team building seminar) kahapon. Para sa akin, itong TBS na ito ay ang pinaka-climactic event para ma-realize ko na mahal ko talaga ang aking org. Simula pa noong Monday e talaga namang mainit ang ulo ko dahil sa mga iskemang hindi maganda (deliberately done man o hindi) against UP Broadcasters’ Guild. Last week kamo, napag-alaman namin ni Dohna ang existence ng isang mahaderang closet gay na may makati at matabil na dila na may-I-bash talaga ng BroadGuild, Samaskom and Cinema. E kamusta naman sa pangbabash ng aking mga paboritong orgs? Kabago-bago lang sa kanyang org e. Besides, ‘di nga n’ya kilala ang mga orgs na binabash n’ya e.
Pero wala pa ‘yan sa isa pang iskema na talaga naman…words aren’t enough to describe how “alligated” (yes, English translation of aligaga…now don’t you make reklamo with the term, it is a guild term or bakla term for more) I was and am still, dahil sa iskemang ito na hindi ko pa rin maintindihan ang rationalization or reason para gawin ito. Nung nakita ko ‘to nung Monday, bwakanangshet, it almost cost me my lovelife. Seryoso. Of all themes este things (haha!) naman na pwedeng gayahin…shit talaga. Pero sabi nga nila, IMITATION IS THE BEST FORM OF FLATTERY. Baka threatened sila. O baka they ran out of orig ideas na? O baka talaga namang naghahanap sila ng away?
Wellwellwell… lemme tell you one thing, for whatever your reasons are, we are ABSOLUTELY FLATTERED. We will stop “alligating” ourselves because of your act. We know naman na we are ASOLUTELY ORIG. So go ahead, do your thing, and we will do ours. After all, we are ABSOLUTELY UNDEFIABLE. Ehem.
Speaking of org, start na pala ng aming app process. Sign-up na. Sabi nga sa aming pub mats (na kinarir ni Madz), one right move besides 43 quintillion ones.
UP Broadcasters’ Guild. Ehem.
Warla mode. Erase erase erase.
***
Friendly mode…
Umalis na kahapon si Aides. ‘Dun na s’ya sa Tate. Nakakalungkot. Parang staple na s’ya sa aming mga lakad at gimik. Bait pa naman ‘nun. Naisip ko nga, mamimiss ko ang kanyang kabaitan. Kung kelan s’ya umalis, tsaka ko lang na-realize na ang sarap pala ng feeling na andyan s’ya kasi lagi kaming safe na mga girls.
Kung mababasa mo man ito ‘des, salamat! Mamimiss talaga kita. Sayang, hindi ko man lang s’ya napakilala sa’yo, umalis ka na kaagad, e ‘di ko pa s’ya nagiging boyfriend. Hay, ingat ka d’yan…lagi kang magdala ng condom sa bulsa mo. Joke lang! Pakabait ka, ha!
Few days before O.B. --- Operation Birthday (details on this later). Magwork man s’ya o hindi, gusto kong pasalamatan ang inner circle (kilala n’yo na kung sino kayo) para sa paghahanda nito. Especially Bam, na talaga namang pursigido na maging maganda ito. Sinabi ko naman sa inyo, kapag nag-work out ito, name it, ililibre ko kayo kahit saan n’yo gusto. Kung hindi, samahan n’yo kong maglasing ha!
***
At syempre, pwede ko ba namang makalimutan ang…
Lovelife?!?
So ‘yun na nga. Ang Operation Birthday ay dinevice namin upang mapasaya ang aking birthday. Actually, sinabi ko lang kung anong gusto kong mangyari, tapos ang aking mga friends na ang bahala sa execution…para nga naman SARPREEEESA sa akin.
E kilala n’yo naman ako, ako ang pasimuno ng EAE action (na ginagamit na rin ni Bam and Angel)…pero seryoso, after Jacket Guy, ngayon ko lang ulit naramdaman ang ganitong desire. Si Backseat, pantasya ko lang ‘yun.
Sabi nga ng inner circle, ngayon lang nila ako nakita na ganito. Ngayon lang nila ako nakitang ganito ka-aligaga.
Well, it’s funny how indeed, love comes in mysterious ways (yeah, I know it’s very Nina, pero ganun talaga). Hindi ko nga s’ya gusto talaga nung una e. As in akala ko bading s’ya. Besides, Backseat was waaaay hotter than him! Diba nga, Backseat was my ideal guy. Matangkad. Maputi. Matalino. Athletic. Mahilig din sa basketball. Masaya kausap at madaldal. May kotse. May faith.
And this Peeves (yeah, I call him Peeves)…he’s matangkad but not maputi. Definitely not athletic and not a basketball fan. Pero matalino. Wala nga lang kotse. Basta ‘yun. But with Backseat, I’ve never felt that certain electrifying feeling that I feel whenever Peeves is around. Backseat never made me smile the way Peeves did. Sabi nga ni Keina, nawawala ang aking articulation kapag nandyan s’ya, o nakita ko s’ya, o naamoy, o kahit naalala lang. Peeves, in his own quiet way, makes me feel giddy and happy. He inhabits me. At kung malalaman n’yo ang circumstances na pumapaligid sa kanya at sa akin, maiintindihan n’yo at masasabi n’yong mahal ko na talaga itong si lalaking ito. This is the first time I wanted something, or someone for that matter, so bad that I will exhaust all efforts possible just to get it. This time, (unlike nung time ni Jacket guy), what Diane wants, Diane will do anything and everything to get it. Seryoso, kapag hindi ko ‘to nakuha, you’ll see the worse side of me. ’Yun na lang muna. Kung mabasa mo man ito Peeves (na malabo dahil hindi ka nag-iinternet at kung pa’no ko nalaman e sa akin na lang ‘yun…sabi ko nga, EAE ang moda ko), gusto kong malaman mo na mahal na mahal kita.
***
So there.
In just a few days, 19 na ako. Sabi ko kay God: Lord, when I turned 18, same time this year, I was ending a “love affair” and healing a broken heart. I was saying goodbye to love. Sana naman, this time, as I turn 19, allow me to say hello to it again. Give me a chance to welcome love now. Because I think, I’m ready.
Welcome ulit sa blog ni BALIW na MAY SENSE! (asahan n’yong mahaba- haba ito…trigger happy si potah!)
***
Kamusta na ba si Diane?!?
***
Academically-speaking…
Ngarag at kabado pero masaya. Ang ganda ng line-up ng aking professors this sem.
Luna-Sicat Cleto (Sa mga hindi nakakakilala sa kanya, ewan ko sa inyo! Basta idol ko ‘to--- Mga Lohika ng Bula ng Sabon) sa Malikhaing Pagsulat, kamusta naman ‘yung ganon?
Ma’am Jane Vinculado para sa BC 121 (TV Prod). Tagal ko nang gustong maging teacher si Ma’am Jane. Yeah, ilang beses nang sinabi sa akin na iba si Ma’am Jane sa loob ng TV Studio. Pero I couldn’t think of any other professor na gusto kong mag-handle sa akin sa TV Prod kung hindi si Ma’am Jane. Kahit pa sigawan n’ya ko (na ‘wag naman sana palagi), at laging pagalitan kapag eng-eng ako sa prods (Yikes!), keri pa rin. Ewan ko ba. Gandang-ganda ako dito sa professor na ‘to. Plus, she is one of my professors who really inspire me to give my best. Besides, adviser namin s’ya sa org, so mahal ko talaga ‘to.
Ma’am Pinky Aseron for BC 102 (Radio Speech Performance). Sus, kung hindi ko gusto si Ma’am Pinky, edi sana ‘di ko na s’ya kinuha ulit. S’ya rin kasi ang prof ko nung 101. Si Ma’am Pinky, cool na motherly ang moda. Abreast s’ya sa mga interests namin, at laging merong words of wisdom na ibinabahagi sa amin. Kung talent at expertise din lang ang pag-uusapan…naman! Pinky Aseron is Pinky Aseron, diba Ma’am? (Ma’am Pinky: The subscriber cannot be reached. Please try again later.)
Syempre pa, Ma’am Iris Pagsanjan-Estrera for BC 103 (Radio Scriptwriting). Believe me, kapag s’ya ang nakuha mong prof sa 103 this sem, mapapatalon ka sa tuwa. Enough said. She is a breather from…’yun na ‘yun. Pero besides that, astig ‘tong babaeng ito. Natututo talaga ako sa kanya. Real time kung real time. Hindi s’ya ngarag magturo. Saya.
At makakalimutan ko ba naman, Ma’am Kate Mirandilla for CommRes 101 (Introduction to CommRes). My all-time idol and crush! She’s wackier than ever! Susko, susko, kapag tinatanong ako kung sinong favorite teacher ko sa Masscom, s’ya lagi ang sinasabi ko. Achiever s’ya. Pagdating sa pagtuturo, perfectionist s’ya. Galing. Talagang she inspires me to do good in her class. Never boring. Grabe ka na talaga, Ma’am Kate!
And of course, how can/will I forget, Atty. Victor “Chito” Avecilla for Comm120 (Media Law). Mali, THE Atty. Avecilla. Hah, isa na ako sa pinaka-matapang na taong nag-enlist sa class n’ya. Kinuha ko s’ya kahit alam kong terror s’ya kasi forte n’ya yung law. And gusto kong matuto sa law. And believe me, kahit takot na takot ako sa mga gagawin n’ya, nag-eenjoy ako sa mga banat n’ya. Sabi nga ni Bam, bentang-benta sa akin ang mga kwento ni Sir…in fairness sa akin ha, kinakarir ko talaga ang klaseng ito. Napag-isip ko na talagang natural na kay Sir mang-asar at manlait ng estudyante. Pero come to think of it, gusto lang n’ya kaming I-challenge para mag-aral ng mabuti at para mag-strive na maging magaling.
Yes…I know, I know, may isa akong hindi nailagay…hindi ko talaga s’ya nilagay. Inaantok ako sa klase n’ya, at wala s’yang organization magturo. ‘Yun na.
So there. Masaya ang mga prof ko ngayong sem. Sana maging tunay na masaya nga ang sem na ito.
***
Org naman…
Kakatapos lang ng aming TBS (team building seminar) kahapon. Para sa akin, itong TBS na ito ay ang pinaka-climactic event para ma-realize ko na mahal ko talaga ang aking org. Simula pa noong Monday e talaga namang mainit ang ulo ko dahil sa mga iskemang hindi maganda (deliberately done man o hindi) against UP Broadcasters’ Guild. Last week kamo, napag-alaman namin ni Dohna ang existence ng isang mahaderang closet gay na may makati at matabil na dila na may-I-bash talaga ng BroadGuild, Samaskom and Cinema. E kamusta naman sa pangbabash ng aking mga paboritong orgs? Kabago-bago lang sa kanyang org e. Besides, ‘di nga n’ya kilala ang mga orgs na binabash n’ya e.
Pero wala pa ‘yan sa isa pang iskema na talaga naman…words aren’t enough to describe how “alligated” (yes, English translation of aligaga…now don’t you make reklamo with the term, it is a guild term or bakla term for more) I was and am still, dahil sa iskemang ito na hindi ko pa rin maintindihan ang rationalization or reason para gawin ito. Nung nakita ko ‘to nung Monday, bwakanangshet, it almost cost me my lovelife. Seryoso. Of all themes este things (haha!) naman na pwedeng gayahin…shit talaga. Pero sabi nga nila, IMITATION IS THE BEST FORM OF FLATTERY. Baka threatened sila. O baka they ran out of orig ideas na? O baka talaga namang naghahanap sila ng away?
Wellwellwell… lemme tell you one thing, for whatever your reasons are, we are ABSOLUTELY FLATTERED. We will stop “alligating” ourselves because of your act. We know naman na we are ASOLUTELY ORIG. So go ahead, do your thing, and we will do ours. After all, we are ABSOLUTELY UNDEFIABLE. Ehem.
Speaking of org, start na pala ng aming app process. Sign-up na. Sabi nga sa aming pub mats (na kinarir ni Madz), one right move besides 43 quintillion ones.
UP Broadcasters’ Guild. Ehem.
Warla mode. Erase erase erase.
***
Friendly mode…
Umalis na kahapon si Aides. ‘Dun na s’ya sa Tate. Nakakalungkot. Parang staple na s’ya sa aming mga lakad at gimik. Bait pa naman ‘nun. Naisip ko nga, mamimiss ko ang kanyang kabaitan. Kung kelan s’ya umalis, tsaka ko lang na-realize na ang sarap pala ng feeling na andyan s’ya kasi lagi kaming safe na mga girls.
Kung mababasa mo man ito ‘des, salamat! Mamimiss talaga kita. Sayang, hindi ko man lang s’ya napakilala sa’yo, umalis ka na kaagad, e ‘di ko pa s’ya nagiging boyfriend. Hay, ingat ka d’yan…lagi kang magdala ng condom sa bulsa mo. Joke lang! Pakabait ka, ha!
Few days before O.B. --- Operation Birthday (details on this later). Magwork man s’ya o hindi, gusto kong pasalamatan ang inner circle (kilala n’yo na kung sino kayo) para sa paghahanda nito. Especially Bam, na talaga namang pursigido na maging maganda ito. Sinabi ko naman sa inyo, kapag nag-work out ito, name it, ililibre ko kayo kahit saan n’yo gusto. Kung hindi, samahan n’yo kong maglasing ha!
***
At syempre, pwede ko ba namang makalimutan ang…
Lovelife?!?
So ‘yun na nga. Ang Operation Birthday ay dinevice namin upang mapasaya ang aking birthday. Actually, sinabi ko lang kung anong gusto kong mangyari, tapos ang aking mga friends na ang bahala sa execution…para nga naman SARPREEEESA sa akin.
E kilala n’yo naman ako, ako ang pasimuno ng EAE action (na ginagamit na rin ni Bam and Angel)…pero seryoso, after Jacket Guy, ngayon ko lang ulit naramdaman ang ganitong desire. Si Backseat, pantasya ko lang ‘yun.
Sabi nga ng inner circle, ngayon lang nila ako nakita na ganito. Ngayon lang nila ako nakitang ganito ka-aligaga.
Well, it’s funny how indeed, love comes in mysterious ways (yeah, I know it’s very Nina, pero ganun talaga). Hindi ko nga s’ya gusto talaga nung una e. As in akala ko bading s’ya. Besides, Backseat was waaaay hotter than him! Diba nga, Backseat was my ideal guy. Matangkad. Maputi. Matalino. Athletic. Mahilig din sa basketball. Masaya kausap at madaldal. May kotse. May faith.
And this Peeves (yeah, I call him Peeves)…he’s matangkad but not maputi. Definitely not athletic and not a basketball fan. Pero matalino. Wala nga lang kotse. Basta ‘yun. But with Backseat, I’ve never felt that certain electrifying feeling that I feel whenever Peeves is around. Backseat never made me smile the way Peeves did. Sabi nga ni Keina, nawawala ang aking articulation kapag nandyan s’ya, o nakita ko s’ya, o naamoy, o kahit naalala lang. Peeves, in his own quiet way, makes me feel giddy and happy. He inhabits me. At kung malalaman n’yo ang circumstances na pumapaligid sa kanya at sa akin, maiintindihan n’yo at masasabi n’yong mahal ko na talaga itong si lalaking ito. This is the first time I wanted something, or someone for that matter, so bad that I will exhaust all efforts possible just to get it. This time, (unlike nung time ni Jacket guy), what Diane wants, Diane will do anything and everything to get it. Seryoso, kapag hindi ko ‘to nakuha, you’ll see the worse side of me. ’Yun na lang muna. Kung mabasa mo man ito Peeves (na malabo dahil hindi ka nag-iinternet at kung pa’no ko nalaman e sa akin na lang ‘yun…sabi ko nga, EAE ang moda ko), gusto kong malaman mo na mahal na mahal kita.
***
So there.
In just a few days, 19 na ako. Sabi ko kay God: Lord, when I turned 18, same time this year, I was ending a “love affair” and healing a broken heart. I was saying goodbye to love. Sana naman, this time, as I turn 19, allow me to say hello to it again. Give me a chance to welcome love now. Because I think, I’m ready.
posted by izzie at
3:10 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home