HAPPY BIRTHDAY, DIANE!
Happy birthday to me! Happy birthday to me! Happy birthday, happy birthday, happy birthday to me!
Bwakanangshet na malufeeeet….19 na ako!
Waaaaaah!
Ganito ba ang feeling ng isang 19 years old? Bakit parang wala namang pinagkaiba sa feeling ng isang 18 years old? O 17 years old?
Hay naku, baka tama si FJ, utak 7-years old pa rin ako…
Tanong: kapag ba 7 years old ka, ganito ka na ma-in love?
Hahahahaha! Joke lang!
----
Natulog ako ng maaga kagabi. 8 palang tulog na ako. Ayos, nag-alarm ang cellphone ko pagdating ng alas-dose. Pupungas-pungas pa ako habang binabasa ang “It’s my birthday!” na nagfa-flash sa aking cellphone. Tulog ulit. Nagdedebate ang utak ko kung gugustuhin ko bang may bumati sa akin ng alas-dose o hindi. Kasi inaantok pa ako at gusto ko pang matulog.
Tanga. Syempre wala naman akong magagawa kung may mag-text sa akin ng alas-dose, diba? Lo and behold, nagsidatingan na ang mga text. Nakuuu…mga exec team ang unang bumati sa akin! (Hoy CLICK, mahiya nga kayo! Selos kayo ng selos sa org ko, e nauna naman silang bumati sa akin!)
Wala na akong nagawa. Tumayo ako for a few seconds mula sa aking pagkakahiga, tapos nagdasal na ako. Yes, you heard it right. Ganyan talaga ako, nagdadasal ako sa first hour ng birthday ko. Diba ganun naman talaga dapat? Sabi ko naman sa inyo, may naitatago naman akong bait sa sarili ko, e.
Ano yung dasal ko? Well, it contained 4 things: una, nagpasalamat ako sa lahat ng bagay na nangyari sa akin nung 18 ako, maganda man o pangit. Nagpasalamat ako sa mga taong nandyan pa rin, sa mga taong nakilala ko, at sa mga taong wala na sa buhay ko pero nag-iwan pa rin ng mahahalagang bagay na hindi ko makakalimutan.
Pangalawa, nag-sorry ako pasa sa mga shortcomings ko nung 18 ako. Pinagdasal ko na sana tulungan ako ni God na matuto at eventually maging isang better person and Christian from those shortcomings.
Pangatlo, I professed my love for Him. As in for God. I reaffirmed my faith sa Kanya at sa sarili ko. Importante ‘yun e.
And last, but definitely not the least, sinabi ko ang aking birthday wishes…
Yes, wishes. Kasi tatlo ang wish ko e…
Una, sana tulungan ako ni God na makayanang maka-graduate on time. Susko, kailangan pa ba ng explanation ‘yan?
Pangalawa, hindi ko na hinihiling na totally gumaling si Mama, pero sana matagal pa namin siyang makasama. Hindi lang para sa akin, para syempre kay Papa at sa mga kapatid ko.
And lastly, sana dinggin na ni God yung fervent prayer ko…please give US a chance. ‘Yun na. ‘Nuf said.
---
Tanggap ko na ang sobrang malaking possibility na hindi matuloy ang OB. Nevertheless, salamat pa rin sa mga nagtrabaho para matuloy ito. Bam, Angel and Keina, thank you talaga. Wala tayong magagawa…we tried our best. Maybe hindi talaga meant to happen today ang OB. Okay lang ‘yan.
*iyak*
Okay lang yan.
---
Sana maging masaya itong araw na ‘to….
Happy Birthday to me!
Bwakanangshet na malufeeeet….19 na ako!
Waaaaaah!
Ganito ba ang feeling ng isang 19 years old? Bakit parang wala namang pinagkaiba sa feeling ng isang 18 years old? O 17 years old?
Hay naku, baka tama si FJ, utak 7-years old pa rin ako…
Tanong: kapag ba 7 years old ka, ganito ka na ma-in love?
Hahahahaha! Joke lang!
----
Natulog ako ng maaga kagabi. 8 palang tulog na ako. Ayos, nag-alarm ang cellphone ko pagdating ng alas-dose. Pupungas-pungas pa ako habang binabasa ang “It’s my birthday!” na nagfa-flash sa aking cellphone. Tulog ulit. Nagdedebate ang utak ko kung gugustuhin ko bang may bumati sa akin ng alas-dose o hindi. Kasi inaantok pa ako at gusto ko pang matulog.
Tanga. Syempre wala naman akong magagawa kung may mag-text sa akin ng alas-dose, diba? Lo and behold, nagsidatingan na ang mga text. Nakuuu…mga exec team ang unang bumati sa akin! (Hoy CLICK, mahiya nga kayo! Selos kayo ng selos sa org ko, e nauna naman silang bumati sa akin!)
Wala na akong nagawa. Tumayo ako for a few seconds mula sa aking pagkakahiga, tapos nagdasal na ako. Yes, you heard it right. Ganyan talaga ako, nagdadasal ako sa first hour ng birthday ko. Diba ganun naman talaga dapat? Sabi ko naman sa inyo, may naitatago naman akong bait sa sarili ko, e.
Ano yung dasal ko? Well, it contained 4 things: una, nagpasalamat ako sa lahat ng bagay na nangyari sa akin nung 18 ako, maganda man o pangit. Nagpasalamat ako sa mga taong nandyan pa rin, sa mga taong nakilala ko, at sa mga taong wala na sa buhay ko pero nag-iwan pa rin ng mahahalagang bagay na hindi ko makakalimutan.
Pangalawa, nag-sorry ako pasa sa mga shortcomings ko nung 18 ako. Pinagdasal ko na sana tulungan ako ni God na matuto at eventually maging isang better person and Christian from those shortcomings.
Pangatlo, I professed my love for Him. As in for God. I reaffirmed my faith sa Kanya at sa sarili ko. Importante ‘yun e.
And last, but definitely not the least, sinabi ko ang aking birthday wishes…
Yes, wishes. Kasi tatlo ang wish ko e…
Una, sana tulungan ako ni God na makayanang maka-graduate on time. Susko, kailangan pa ba ng explanation ‘yan?
Pangalawa, hindi ko na hinihiling na totally gumaling si Mama, pero sana matagal pa namin siyang makasama. Hindi lang para sa akin, para syempre kay Papa at sa mga kapatid ko.
And lastly, sana dinggin na ni God yung fervent prayer ko…please give US a chance. ‘Yun na. ‘Nuf said.
---
Tanggap ko na ang sobrang malaking possibility na hindi matuloy ang OB. Nevertheless, salamat pa rin sa mga nagtrabaho para matuloy ito. Bam, Angel and Keina, thank you talaga. Wala tayong magagawa…we tried our best. Maybe hindi talaga meant to happen today ang OB. Okay lang ‘yan.
*iyak*
Okay lang yan.
---
Sana maging masaya itong araw na ‘to….
Happy Birthday to me!
posted by izzie at
3:36 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home